Η παθητική θεραπεία, όπως το μασάζ και οι περισσότερες φυσιοθεραπεία, περιλαμβάνουν την κίνηση ενός ατόμου ή τον χειρισμό των μυών σας. Η ενεργή θεραπεία όπως η κινησιολογία απαιτεί από εσάς να ξεκινήσετε και να ενεργοποιήσετε τη δική σας κίνηση.Συνήθως οι επιζώντες από εγκεφαλικό επεισόδιο σε μεταγενέστερα στάδια της ανάρρωσής τους πρέπει να είναι πιο ενεργοί και να διεγείρουν τη νευροπλαστικότητα για να βελτιώσουν τη μυϊκή δύναμη, την ισορροπία και την ευκινησία. Αυτό θα τους επιτρέψει να επιστρέψουν νωρίτερα στις καθημερινές τους δραστηριότητες.
Παθητική Αποκατάσταση Ασκήσεις
Η παθητική αποκατάσταση περιλαμβάνει ασκήσεις από ένα άτομο ή μηχάνημα που κινεί ένα μέρος του σώματος σε θεραπείες όπου δεν μπορεί να κινήσει την άρθρωση μόνος του. Ονομάζονται επίσης παθητικό εύρος κίνησης (PROM) ή υποβοηθούμενο εύρος κίνησης και περιλαμβάνουν τη μέγιστη κίνηση που μπορεί να εκτελέσει μια άρθρωση. Στην παθητική αποκατάσταση, οι μύες και τα άκρα είναι εντελώς χαλαρά, ενώ μια εξωτερική δύναμη τα κινεί σε όλο το διαθέσιμο εύρος κίνησής τους.
Αυτοί οι τύποι κινήσεων βοηθούν στην πρόληψη της δυσκαμψίας, τεντώνουν τους μύες και αυξάνουν την κίνηση που μπορεί να κάνει μια άρθρωση. Τις περισσότερες φορές εκτελούνται από φυσιοθεραπευτές και μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως μέρος ενός ενεργού προγράμματος αποκατάστασης.
Εκτός από την αύξηση της ευελιξίας, η παθητική αποκατάσταση μπορεί να μειώσει την πιθανότητα εμφάνισης DVT ή εν τω βάθει φλεβικής θρόμβωσης. Κατά τη διάρκεια της DVT, μπορεί να σχηματιστούν θρόμβοι αίματος στις φλέβες και να ταξιδέψουν στην καρδιά, τους πνεύμονες ή τον εγκέφαλο, όπου μπορεί να είναι επικίνδυνοι. Μελέτες έχουν δείξει ότι η παθητική κίνηση αυξάνει τη ροή του αίματος γύρω από μια άρθρωση, η οποία βοηθά στην πρόληψη της DVT μειώνοντας το χρόνο επαφής ενός θρόμβου με τον ιστό.
Ένα άλλο πλεονέκτημα της παθητικής αποκατάστασης είναι ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την τόνωση της μυϊκής δραστηριότητας όταν ένας ασθενής δεν μπορεί να ασκήσει τους δικούς του μύες. Η μελέτη της παθητικής άσκησης ήταν σημαντική για τους φυσιολόγους, επειδή παρέχει έναν τρόπο να εξεταστούν μηχανιστικά οι καρδιοαναπνευστικές, υπεραιμικές και προσαγωγές αποκρίσεις χωρίς τη συγχυτική επίδραση του μεταβολισμού που εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της εκούσιας κίνησης.
Η παθητική αποκατάσταση περιλαμβάνει πλήρεις ημέρες ανάπαυσης, όπως όταν αναρρώνετε από ένα μακρύ τρέξιμο ή μετά από μια δύσκολη μέρα στη δουλειά. Αυτός ο τύπος αποκατάστασης είναι ζωτικής σημασίας για να βοηθήσει το σώμα να θεραπευτεί και να επανορθωθεί.
Ασκήσεις Ενεργετικής Αποκατάστασης
Οι ασκήσεις ενεργητικές αποκατάστασης βοηθούν ένα άτομο να αποκτήσει δύναμη και να αυξήσει το επίπεδο λειτουργικότητάς του. Σε αντίθεση με άλλες θεραπείες, όπως η θεραπεία μασάζ και η χειροπρακτική, η ενεργή αποκατάσταση περιλαμβάνει άσκηση που απαιτεί μυϊκή καταπόνηση. Η ανενεργή αποκατάσταση, όπως ο βελονισμός και η επίσκεψη στο γιατρό σας, δεν απαιτεί μυϊκή κίνηση. Η ενεργετική αποκατάσταση είναι ένα βασικό μέρος της ανάκαμψης του TBI επειδή επιτρέπει στον εγκέφαλο να σχηματίσει νέες νευρολογικές οδούς. Αυτό βοηθά στη μείωση των επιπτώσεων ενός TBI και βελτιώνει την ταχύτητα ανάκαμψης.
Το πρώτο βήμα για την ενεργετική αποκατάσταση είναι η ελαφριά σωματική δραστηριότητα. Αυτό περιλαμβάνει περπάτημα, τζόκινγκ και στάσιμη ποδηλασία. Περιλαμβάνει επίσης κολύμπι και άλλες ασκήσεις χαμηλής έντασης. Οι άνθρωποι μπορούν να ξεκινήσουν σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας, ανάλογα με τις ικανότητές τους και τα τρέχοντα επίπεδα φυσικής κατάστασης. Ένας επαγγελματίας γιατρός μπορεί να τους βοηθήσει να καθορίσουν το σωστό επίπεδο αερόβιας άσκησης και να τους καθοδηγήσει μέσω των κατάλληλων προφυλάξεων ασφαλείας.
Γενικά, οι παθητικές ασκήσεις εκτελούνται ενώ το άτομο ξεκουράζεται ή είναι ξαπλωμένο. Αυτό το είδος άσκησης αποτρέπει τη δυσκαμψία, αυξάνει το εύρος κίνησης και βοηθά στη σπαστικότητα. Προστατεύει επίσης τους μύες από ατροφία και παρέχει συνέπεια για μεγάλα χρονικά διαστήματα για την εμφάνιση νευροπλαστικότητας – σχηματίζοντας νέες συνδέσεις μεταξύ των νευρώνων.
Οι παθητικές ασκήσεις περιλαμβάνουν έναν φυσιοθεραπευτή που κινεί τα χέρια, τα πόδια και άλλα μέρη του σώματος ενός ασθενούς για να ενθαρρύνει την κίνηση των μυών του. Αυτές οι ασκήσεις γίνονται καθημερινά για να διατηρούνται ευέλικτοι οι μύες και οι αρθρώσεις. Οι τακτικές κινήσεις θα βοηθήσουν επίσης στην πρόληψη των συσπάσεων, οι οποίες είναι έντονα σφιγμένοι μύες και αρθρώσεις.
Καθώς προχωράτε στην ενεργετική αποκατάσταση, ο γιατρός σας θα σας μυήσει σε πιο έντονη αερόβια άσκηση. Αυτό συνήθως περιλαμβάνει τρέξιμο ή ποδήλατο σε υψηλότερη ένταση. Θα παρακολουθούν τα συμπτώματά σας για να διασφαλίσουν ότι η ένταση δεν αυξάνει τον πόνο ή την ενόχλησή σας. Εάν νιώθετε δυσφορία, θα μειώσουν το επίπεδο της προσπάθειας και μπορεί να προσθέσουν άλλη μια αερόβια άσκηση.
Αυτή η άσκηση βοηθά στην αύξηση της ροής του αίματος στους μύες και αυξάνει τον αριθμό των σημάτων που στέλνονται στον εγκέφαλο για την εκτέλεση κινήσεων. Όσο περισσότερα σήματα αποστέλλονται στον εγκέφαλο, τόσο καλύτερα θα κινείται το σώμα σας. Αυτός ο τύπος δραστηριότητας μπορεί ακόμη και να σας βοηθήσει να ανακτήσετε την κίνηση εάν είχατε ένα εγκεφαλικό που άφησε τη μία πλευρά του σώματός σας πιο αδύναμη.
Η Αρχή της Αύξησης της Επιβάρυνσης στην Άσκηση με Αντιστάσεις – Πώς να την Εφαρμόσεις Σωστά
Ασκήσεις εύρους κίνησης
Οι ασκήσεις κινητικότητας συμβάλλουν στη βελτίωση της κινητικής ικανότητας των αρθρώσεων και των μυών σας και είναι ζωτικής σημασίας για την επιτυχία οποιασδήποτε ρουτίνας προπόνησης. Ενισχύουν τους μύες που περιβάλλουν τις αρθρώσεις και αυξάνουν την ικανότητά σας να κινηθείτε σε ένα ευρύτερο εύρος κίνησης, γεγονός που αυξάνει τη μυϊκή σας στρατολόγηση κατά την προπόνηση, ενισχύει την απόδοση ισχύος κατά τη διάρκεια μιας προπόνησης και μειώνει τον πόνο και τον πόνο. Η αύξηση του εύρους της κίνησής σας μπορεί να γίνει εκτελώντας διατάσεις που στοχεύουν τους συγκεκριμένους μύες γύρω από μια άρθρωση, καθώς και με την ενσωμάτωση δυναμικών κινήσεων στις τακτικές σας προπονήσεις που τεντώνουν και συσπούν τους μύες γύρω από αυτήν την περιοχή.
Εάν αναρρώνετε από σοβαρό τραυματισμό, χειρουργική επέμβαση ή ασθένεια, οι ασκήσεις παθητικού εύρους κίνησης (ROM) μπορεί να αποτελούν μέρος του σχεδίου για την παθητική αποκατάσταση. Κατά τη διάρκεια αυτών των ασκήσεων, ένας φυσιοθεραπευτής μετακινεί το τραυματισμένο άκρο ή την άρθρωση σε όλο το εύρος κίνησής του, ενώ τεντώνετε παθητικά τους μύες της περιοχής. Ανάλογα με την κατάσταση ανάρρωσής σας, θα ξεκινήσετε με παθητικές ασκήσεις ROM, θα μεταβείτε σε ασκήσεις ενεργητικής υποβοηθούμενης ROM που περιλαμβάνουν έναν θεραπευτή ή εκπαιδευτή που θα σας βοηθήσει και στη συνέχεια θα προχωρήσετε σε ασκήσεις ενεργού ROM καθώς ανακτάτε δυνάμεις και είστε σε θέση να εκτελέσετε τις κινήσεις χωρίς βοήθεια.
Οι ασκήσεις παθητικού εύρους κίνησης είναι σημαντικές για τους επιζώντες από εγκεφαλικό για την πρόληψη της δυσκαμψίας και την ανάκτηση της κίνησης που χάνεται από τα εξασθενημένα νευρικά σήματα που ελέγχουν την κίνηση στον εγκέφαλο και το σώμα. Αυτές οι ασκήσεις βοηθούν επίσης στη μείωση της σπαστικότητας και παρέχουν αισθητηριακή διέγερση στο προσβεβλημένο άκρο και θα πρέπει να εκτελούνται με συνέπεια για μεγάλο χρονικό διάστημα για να τονωθεί η νευροπλαστικότητα.
Όταν σκέφτεστε την άσκηση, τι σημαίνει για εσάς ο όρος φως; Γενικά είναι κάθε είδους κίνηση που ενισχύει την κυκλοφορία χωρίς να επιβαρύνει πολύ τους μύες. Μπορεί επίσης να περιλαμβάνει διατάσεις, αρκεί οι διατάσεις να μην ξεπερνούν το όριο σας και να μην προκαλούν πόνο στους μύες ή στις αρθρώσεις σας.
Μπορεί να εκπλαγείτε όταν μάθετε ότι ένας φυσικοθεραπευτής ή ένας προσωπικός γυμναστής μπορεί να χρησιμοποιήσει ασκήσεις τόσο παθητικού όσο και ενεργητικού εύρους κίνησης κατά τη διάρκεια μιας συνεδρίας αξιολόγησης και θεραπείας. Χρησιμοποιώντας ένα εργαλείο αξιολόγησης και μέτρησης εύρους κίνησης, ένας φυσιοθεραπευτής ή επαγγελματίας φυσικής κατάστασης μπορεί να μετρήσει το εύρος κίνησης στις αρθρώσεις σας για να διαπιστώσει εάν υπάρχει κάποιος περιορισμός. Στη συνέχεια, ένας φυσιοθεραπευτής μπορεί να δημιουργήσει ένα ενεργό πρόγραμμα αποκατάστασης για να βελτιώσει το εύρος κίνησης στις αρθρώσεις σας και να επαναφέρει τη δύναμη, την ευελιξία και τη λειτουργικότητά σας στα επίπεδα πριν από τον τραυματισμό.
Νευροπλαστικότητα
Η νευροπλαστικότητα είναι η ικανότητα του εγκεφάλου να αναδιοργανώνει τα νευρικά μονοπάτια του καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής. Μας επιτρέπει να χτίσουμε νέες δεξιότητες που μπορεί να έχουν χαθεί λόγω τραυματισμού ή ασθένειας, όπως η οδήγηση αυτοκινήτου ή η εκμάθηση ενός μουσικού οργάνου. Αυτή η αναδιοργάνωση συμβαίνει μέσω μηχανισμών όπως η αξονική βλάστηση, η οποία επιτρέπει σε μη κατεστραμμένους άξονες να αναπτυχθούν για να επανασυνδέσουν τους νευρώνες που έχουν κοπεί ή αποκοπεί.
Αν και κάποτε πίστευαν ότι ο εγκέφαλος ήταν πιο πλαστικός στην παιδική ηλικία, η έρευνα έδειξε ότι ο εγκέφαλος συνεχίζει να αλλάζει σε όλη τη διάρκεια της ζωής μας. Ακόμη και δραστηριότητες τόσο απλές όπως η απομνημόνευση των δρόμων της πόλης μπορούν να έχουν μετρήσιμες αλλαγές στο κέντρο μνήμης του εγκεφάλου, τον ιππόκαμπο. Ομοίως, μελέτες ασθενών με εγκεφαλικό επεισόδιο έχουν διαπιστώσει ότι όσοι εκτελούν τακτικές ασκήσεις για συγκεκριμένες εργασίες παρουσιάζουν μεγαλύτερη ανάρρωση από αυτούς που δεν το κάνουν. Αυτό συμβαίνει επειδή οι επαναλαμβανόμενες δραστηριότητες ενθαρρύνουν την ανάπτυξη νέων νευρώνων και ισχυρότερες συνδέσεις μεταξύ των υπαρχόντων, με αποτέλεσμα τη βελτίωση της νευρικής πλαστικότητας.
Η διαδικασία της νευροπλαστικότητας δεν περιορίζεται μόνο στον εγκέφαλο. Ισχύει επίσης για τένοντες, μύες και άλλους ιστούς. Στην πραγματικότητα, οι περισσότεροι τραυματισμοί στις μυοσκελετικές δομές μπορούν να ωφεληθούν από την ενεργετική αποκατάσταση. Ωστόσο, η παθητική θεραπεία έχει τη θέση της σε ορισμένες περιπτώσεις. Για παράδειγμα, οι παθητικές θεραπείες όπως το μασάζ και οι τεχνικές χειροπρακτικής μπορούν να προσφέρουν ανακούφιση από τον πόνο για ορισμένους τύπους μυοσκελετικών τραυματισμών και να βοηθήσουν στην προώθηση της ροής του αίματος στην περιοχή.
Ωστόσο, για τους περισσότερους τραυματισμούς είναι σημαντικό να ξεκινήσει η ενεργός θεραπεία το συντομότερο δυνατό. Οι τραυματισμοί στους μυς, στα οστά και στους τένοντες ανταποκρίνονται καλύτερα όταν αντιμετωπίζονται νωρίς στη διαδικασία αποκατάστασης.
Αν και η νευροπλαστικότητα είναι ένα πολλά υποσχόμενο επιστημονικό πεδίο, έχει ορισμένους περιορισμούς. Πρώτον, δεν μπορεί να αναστρέψει τις επιπτώσεις ορισμένων τύπων εγκεφαλικής βλάβης. Επίσης, ο εγκέφαλος μπορεί να κάνει μόνο τόσες πολλές νέες συνδέσεις κάθε φορά, και ορισμένες από αυτές τις νέες συνδέσεις μπορεί να είναι δυσπροσαρμοστικές, όπως η δημιουργία πόνου στα άκρα φάντασμα ή κράμπας του συγγραφέα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι σημαντικό να συμπεριλάβετε μια ποικιλία σωματικών και πνευματικών ασκήσεων στο πρόγραμμα αποθεραπείας σας. Αυτό θα βοηθήσει να διασφαλιστεί ότι οι νέες συνδέσεις που γίνονται είναι ωφέλιμες και οδηγούν σε ανάκαμψη.
