Οι αλλεργίες είναι όταν το ανοσοποιητικό σύστημα αντιδρά υπερβολικά σε μια ουσία στην οποία δεν θα έπρεπε να αντιδράσει. Αυτές οι ουσίες ονομάζονται αλλεργιογόνα και μπορούν να καταποθούν (τροφή), να εισπνευστούν ή να ενεθούν.
Για να λάβετε την καλύτερη θεραπεία για τις αλλεργίες, κλείστε ένα ραντεβού με έναν ειδικό αλλεργιολόγο (αλλεργιολόγο). Μπορούν να εντοπίσουν τι προκαλεί τα συμπτώματά σας και να προτείνουν στοχευμένες θεραπείες.
Τι είναι και πως προκαλείται η αλλεργία;
Η αλλεργία είναι μια απόκριση του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού σε μια ουσία που λανθασμένα εκλαμβάνει ως απειλή, αλλά είναι αβλαβής για τους περισσότερους άλλους ανθρώπους. Μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα όπως φτάρνισμα, καταρροή και υγρά μάτια. Μπορεί επίσης να οδηγήσει σε μια σοβαρή απειλητική για τη ζωή αντίδραση που ονομάζεται αναφυλαξία. Οι αλλεργίες είναι πολύ συχνές και μπορεί να εμφανιστούν σε οποιαδήποτε ηλικία. Επηρεάζουν όλες τις φυλές, τα φύλα και τις κοινωνικοοικονομικές ομάδες.
Όλες οι αλλεργίες προκαλούνται από πρωτεΐνες και πολλά αλλεργιογόνα (ουσίες που προκαλούν αλλεργική αντίδραση) περιέχουν πρωτεΐνη. Όταν ένα άτομο έρχεται σε επαφή με ένα αλλεργιογόνο για πρώτη φορά, το ανοσοποιητικό του σύστημα αναγνωρίζει το αλλεργιογόνο ως ξένη ουσία και ανταποκρίνεται παράγοντας αντισώματα ανοσοσφαιρίνης Ε (IgE) για να το καταπολεμήσει. Αυτά τα αντισώματα συνδέονται με τα ιστιοκύτταρα που επενδύουν τη βλεννογόνο μεμβράνη στο δέρμα, τη μύτη και τους αεραγωγούς (και στο εσωτερικό των κοίλων οργάνων που συνδέονται από το στόμα με τους πνεύμονες) προκαλώντας την απελευθέρωση χημικών ουσιών όπως η ισταμίνη που προκαλούν τα συμπτώματα της αλλεργίας. .
Ορισμένα φάρμακα για την αλλεργία, όπως δισκία ή σταγόνες στεροειδών μπορούν να βοηθήσουν στα συμπτώματα. Η αποφυγή των αλλεργιογόνων (η οποία είναι μια δύσκολη αλλά αποτελεσματική θεραπεία για ορισμένες αλλεργίες) μπορεί να μειώσει τη σοβαρότητα και τη συχνότητα των συμπτωμάτων. Η ανοσοθεραπεία (απευαισθητοποίηση από αλλεργιογόνα) είναι μια μακροχρόνια θεραπεία που αλλάζει την απόκριση του ανοσοποιητικού συστήματος στα αλλεργιογόνα και μπορεί να γίνει ως ενέσεις ή υπογλώσσια δισκία/σπρέι.
Πως αναπτύσσεται μια αλλεργία;
Οι αλλεργίες αναπτύσσονται όταν το ανοσοποιητικό σας σύστημα αντιδρά υπερβολικά σε μια ουσία που δεν πρέπει να σας ενοχλεί. Αυτές οι ουσίες ονομάζονται αλλεργιογόνα και μπορεί να είναι γύρη, τρίχωμα κατοικίδιων ζώων, φαγητό, φάρμακα ή κάτι άλλο που είναι συνήθως αβλαβές.
Όταν το ανοσοποιητικό σύστημα βλέπει αυτές τις ουσίες ως επιβλαβείς, στέλνει αντισώματα που τις επιτίθενται. Αυτά τα αντισώματα απελευθερώνουν χημικές ουσίες που μπορεί να ερεθίσουν το δέρμα σας, να επιδεινώσουν τον κνησμό στη μύτη και τα μάτια σας και να προκαλέσουν φτέρνισμα. Μπορούν επίσης να μπλοκάρουν τους αεραγωγούς στη μύτη και τους πνεύμονές σας, οδηγώντας σε συριγμό και συμφόρηση.
Σε σοβαρές περιπτώσεις, οι αλλεργίες μπορεί να προκαλέσουν μια απειλητική για τη ζωή αντίδραση γνωστή ως αναφυλαξία. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε σοκ, πτώση της αρτηριακής πίεσης και δυσκολία στην αναπνοή. Ο καλύτερος τρόπος για να μάθετε τι προκαλεί την αλλεργία σας είναι να επισκεφτείτε έναν ειδικό αλλεργιολόγο.
Ο γιατρός σας θα πάρει ένα λεπτομερές ιστορικό των συμπτωμάτων σας και θα κάνει εξετάσεις για να δει σε τι είστε αλλεργικοί. Αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν αιματολογικές εξετάσεις, δερματικές δοκιμές με τσιμπήματα ή τεστ εμπλάστρου. Αυτά περιλαμβάνουν την τοποθέτηση μεταλλικών δίσκων με μια μικρή ποσότητα ύποπτου αλλεργιογόνου στην πλάτη σας και τον έλεγχο για αντίδραση 48 ώρες αργότερα.
Υπάρχουν κατηγορίες αλλεργικών αντιδράσεων;
Το ανοσοποιητικό σύστημα προστατεύει τον οργανισμό από επιβλαβείς ουσίες, όπως βακτήρια ή ιούς. Προσπαθεί επίσης να καταστρέψει ξένες ουσίες που δεν χρειάζονται, όπως η γύρη ή το δηλητήριο της μέλισσας. Εάν ένα άτομο είναι αλλεργικό σε μια ουσία, το ανοσοποιητικό σύστημα εκλαμβάνει τη συγκεκριμένη ουσία ως κάτι επικίνδυνο και αντιδρά εναντίον της. Αυτή η αντίδραση προκαλεί συμπτώματα αλλεργίας στο δέρμα, τη μύτη, τα ιγμόρεια και τους πνεύμονες. Μπορεί επίσης να προκαλέσει τροφικές αλλεργίες, οι οποίες επηρεάζουν το γαστρεντερικό σωλήνα. Μια σοβαρή αλλεργία μπορεί να οδηγήσει σε μια απειλητική για τη ζωή αντίδραση που ονομάζεται αναφυλαξία.
Οι γιατροί χρησιμοποιούν δερματικές εξετάσεις και εξετάσεις αίματος για να βοηθήσουν στον εντοπισμό του αλλεργιογόνου που προκαλεί την αλλεργία ενός ατόμου. Μπορούν επίσης να διαγνώσουν μια αντίδραση παρακολουθώντας πότε και πώς εμφανίζεται η αλλεργία, όπως όταν προκαλείται κατά τη διάρκεια ορισμένων εποχών ή μετά την κατανάλωση συγκεκριμένων τροφών.
Οι αλλεργίες μπορούν να αντιμετωπιστούν με φάρμακα που μειώνουν τα συμπτώματα. Αυτά είναι διαθέσιμα σε μορφή χαπιού, κρέμας, ρινικού σπρέι και συσκευής εισπνοής. Τα αντιισταμινικά μπορούν να μειώσουν το πρήξιμο και τον κνησμό στο δέρμα και τα μάτια, ενώ τα αποσυμφορητικά μπορούν να ανακουφίσουν την βουλωμένη μύτη.
Τα κορτικοστεροειδή μειώνουν τη φλεγμονή και μπορούν να ληφθούν ως δισκίο, στοματικό διάλυμα ή ρινικό σπρέι. Η αδρεναλίνη (επινεφρίνη) μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία μιας σοβαρής αλλεργίας, αλλά αυτό απαιτεί επείγουσα ιατρική φροντίδα.
Έλεγχος και διάγνωση αλλεργίας
Είναι σημαντικό να δείτε το γιατρό σας εάν έχετε συμπτώματα αλλεργίας. Ο γιατρός σας θα θέλει να μάθει το προσωπικό και το οικογενειακό σας ιατρικό ιστορικό και μπορεί να κάνει κάποιες εξετάσεις για τη διάγνωση αλλεργιών. Αυτές περιλαμβάνουν εξετάσεις αίματος και δέρματος. Τα συμπτώματα αλλεργίας εμφανίζονται όταν το ανοσοποιητικό σύστημα αναγνωρίζει λανθασμένα μια αβλαβή ουσία ως επικίνδυνη και στη συνέχεια αντιδρά υπερβολικά σε αυτήν.
Έτσι προκαλεί το σώμα μας να παράγει αντισώματα για να επιτεθεί στο αλλεργιογόνο. Αυτά ονομάζονται αντισώματα IgE. Όταν τα αντισώματα IgE επιτίθενται σε ένα αλλεργιογόνο, αναγκάζουν τα μαστοκύτταρα γύρω του να απελευθερώνουν χημικές ουσίες που καταστρέφουν μικροοργανισμούς και ανοίγουν τα αιμοφόρα αγγεία. Η χημική ισταμίνη απελευθερώνεται επίσης και είναι υπεύθυνη για πολλά από τα αλλεργικά συμπτώματα.
Οι αλλεργικές αντιδράσεις μπορεί να είναι ήπιες έως σοβαρές και μερικές μπορεί να είναι απειλητικές για τη ζωή. Οι σοβαρές αντιδράσεις ονομάζονται αναφυλαξία και μπορεί να προκαλέσουν ποικίλα συμπτώματα, όπως κνίδωση, οίδημα, κνησμό στο λαιμό ή στο στόμα, πόνο στο στομάχι, δυσκολία στην αναπνοή ή ξαφνική πτώση της αρτηριακής πίεσης. Αυτές οι αντιδράσεις προκαλούνται συνήθως από τροφές, ορισμένα φάρμακα, δηλητήριο εντόμων ή λάτεξ.
Φυσικοί τρόποι άμυνας
Όταν αλλεργιογόνα όπως η αμβροσία, η γύρη των δέντρων ή του γρασιδιού κάνουν την εποχική τους εμφάνιση την άνοιξη, πολλοί πάσχοντες από αλλεργίες διατρέχουν κίνδυνο για μια υπερβολικά ευαίσθητη απόκριση του ανοσοποιητικού συστήματος. Αυτό πυροδοτεί μια αλυσιδωτή αντίδραση που προκαλεί φτάρνισμα, συμφόρηση και υγρά μάτια.
Ο σκοπός του ανοσοποιητικού συστήματος είναι να κρατήσει τους μολυσματικούς μικροοργανισμούς έξω από το σώμα και να τους καταστρέψει εάν εισβάλουν. Ωστόσο, με την πάροδο του χρόνου, το ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί να αναπτύξει μια αποστροφή για ορισμένες ουσίες, οι οποίες είναι γνωστές ως αλλεργιογόνα. Αυτό οδηγεί στο ανοσοποιητικό σύστημα να παράγει αντισώματα που επιτίθενται στα αλλεργιογόνα, με αποτέλεσμα αλλεργικές αντιδράσεις.
Οι επιλογές θεραπείας για τις αλλεργίες περιλαμβάνουν την αποφυγή των αλλεργιογόνων, τη λήψη φαρμάκων και την άσκηση υγιεινών συνηθειών ζωής. Η αποφυγή περιλαμβάνει τον περιορισμό της έκθεσης στα αλλεργιογόνα, όπως η παραμονή σε εσωτερικούς χώρους όταν ο αριθμός της γύρης είναι υψηλός ή τις ημέρες με αέρα. Μπορείτε επίσης να λάβετε μέτρα για τον έλεγχο των αλλεργιογόνων στο σπίτι σας μειώνοντας τα ακάρεα της σκόνης, χρησιμοποιώντας αφυγραντήρα και πλένοντας συχνά τα κλινοσκεπάσματα.
Ένας γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει αντιισταμινικά ή στεροειδή ρινικά σπρέι για την καταστολή του ανοσοποιητικού συστήματος. Μπορεί επίσης να κάνει υποδόρια εμβόλια αλλεργίας ή ανοσοθεραπεία, για να βοηθήσει στην απευαισθητοποίηση ενός ατόμου σε συγκεκριμένα αλλεργιογόνα.
Ποια είναι τα κοινά συμπτώματα αλλεργίας;
Ένα από τα πιο κοινά συμπτώματα αλλεργίας είναι η καταρροή. Αυτό προκαλείται όταν οι μεμβράνες στις ρινικές οδούς σας διογκώνονται και διαρρέουν ένα λεπτόρρευστο υγρό.
Άλλο κοινό σύμπτωμα αλλεργίας είναι το φτέρνισμα. Αυτό συμβαίνει όταν το ανοσοποιητικό σύστημα ανιχνεύει τα αλλεργιογόνα και στέλνει αντισώματα για να τα καταπολεμήσει. Αυτά τα αντισώματα είναι μονομερή, πράγμα που σημαίνει ότι το καθένα στοχεύει έναν συγκεκριμένο τύπο αλλεργιογόνου, όπως τα φιστίκια ή τα αυγά.
Ο ξηρός βήχας είναι επίσης ένα τυπικό σύμπτωμα αλλεργίας. Αυτή είναι η προσπάθεια του σώματός σας να διώξει τα αλλεργιογόνα από τους αεραγωγούς σας.
Οι αλλεργίες μπορεί να προκαλέσουν φαγούρα στα μάτια, η οποία συνήθως προκαλείται από τη συσσώρευση βλέννας στους κόλπους και το λαιμό. Η μετά τη ρινική ενστάλαξη, η οποία είναι μια επίμονη ροή υγρού από το λαιμό προς το στομάχι, είναι ένα άλλο κοινό σύμπτωμα αλλεργίας. Οι αλλεργίες μπορεί να προκαλέσουν πονοκεφάλους, που οφείλονται στην πίεση στα ιγμόρεια και στη συσσώρευση βλέννας.
Οι αλλεργίες μπορούν επίσης να οδηγήσουν σε μια απειλητική για τη ζωή αντίδραση που ονομάζεται αναφυλαξία, η οποία εμφανίζεται όταν τα συστήματα οργάνων του προσβεβλημένου ατόμου αποτυγχάνουν να λειτουργήσουν σωστά. Τα άτομα που έχουν ιστορικό αναφυλαξίας θα πρέπει να φέρουν αυτόματες εγχύσεις επινεφρίνης και να φορούν βραχιόλι ιατρικής ειδοποίησης.
Πότε εμφανίζεται το αλλεργικό σοκ;
Οι αλλεργίες εμφανίζονται όταν το ανοσοποιητικό σύστημα αντιδρά υπερβολικά σε ουσίες (αλλεργιογόνα) που είναι αβλαβείς στους περισσότερους ανθρώπους, όπως η γύρη ή ορισμένα τρόφιμα. Τα συμπτώματα εμφανίζονται συνήθως στο δέρμα και στους αεραγωγούς ή στους βλεννογόνους. Μπορεί να είναι ήπιες ή σοβαρές και μπορεί να επηρεάσουν την καθημερινή ζωή.
Μια πολύ σοβαρή αλλεργική αντίδραση ονομάζεται αναφυλαξία. Είναι επείγουσα ιατρική κατάσταση και απαιτεί άμεση αντιμετώπιση. Μπορεί να συμβεί μετά από έκθεση σε πολλά διαφορετικά αλλεργιογόνα, όπως τρόφιμα, φάρμακα, τσιμπήματα εντόμων και λάτεξ. Προκαλεί συστηματική αλλεργική αντίδραση που μπορεί να προκαλέσει μια σειρά από συμπτώματα σε διάφορα μέρη του σώματος, όπως κνησμώδες κόκκινο εξάνθημα, σφίξιμο στο λαιμό, δυσκολία στην αναπνοή, πόνο στο στομάχι, κνίδωση ή πρήξιμο και λιποθυμία.
Η επινεφρίνη είναι το μόνο φάρμακο που έχει αποδειχθεί ότι σταματά την αναφυλαξία. Διατίθεται σε αυτο-ενέσιμη μορφή και πρέπει να χορηγείται αμέσως όταν παρατηρηθούν για πρώτη φορά σημεία και συμπτώματα αναφυλαξίας. Να διαβάζετε πάντα την ετικέτα και να ακολουθείτε τις οδηγίες. Αποφύγετε τη χρήση «τεστ» που ισχυρίζονται ότι εντοπίζουν αλλεργίες. δεν είναι επιστημονικά ή ιατρικά αποδεδειγμένα.
Αλλεργική ρινίτιδα και παιδιά
Η αλλεργική ρινίτιδα προκαλείται από την αντίδραση της μύτης σε πράγματα στον αέρα που είναι αβλαβή για τους περισσότερους ανθρώπους. Προκαλεί φτάρνισμα, καταρροή και ρινική συμφόρηση. Μπορεί να είναι εποχιακό (εμφανίζεται σε ορισμένες περιόδους του χρόνου) ή επίμονο. Είναι ένα πολύ κοινό πρόβλημα. Είναι επίσης ένας ισχυρός προγνωστικός παράγοντας για μελλοντικό άσθμα.
Το σώμα αντιμετωπίζει αυτά τα αλλεργιογόνα ως εισβολείς και προσπαθεί να προστατευτεί επιτιθέμενά τους. Όταν συμβεί αυτό, ειδικά κύτταρα που ονομάζονται μαστοκύτταρα απελευθερώνουν χημικές ουσίες συμπεριλαμβανομένης της ισταμίνης. Η ισταμίνη προκαλεί πρήξιμο και φαγούρα στον ιστό γύρω από τη μύτη. Ερεθίζει επίσης τους αναπνευστικούς σωλήνες των πνευμόνων που προκαλεί βήχα ή συριγμό.
Τα φάρμακα μπορούν να βοηθήσουν με τα συμπτώματα, αλλά τα σοβαρά συμπτώματα συχνά χρειάζονται την προσοχή ενός γιατρού. Ο γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει στεροειδή ρινικά σπρέι ή αντιισταμινικά. Η ανοσοθεραπεία είναι μια άλλη θεραπεία που βοηθάει, αλλά χρειάζεται λίγο. Χορηγείται με ενέσεις στο ιατρείο και περιλαμβάνει εβδομαδιαίες ενέσεις σταδιακά αυξανόμενες δόσεις αλλεργιογόνων. Ο αλλεργιολόγος σας θα αποφασίσει εάν αυτό είναι σωστό για το παιδί σας.
*Το άρθρο στο self.gr δεν παρέχει ιατρικές συμβουλές: Οι πληροφορίες είναι ενημερωτικές και δεν λαμβάνεται υπόψιν το ατομικό ιστορικό και οι ιδιαιτερότητες που υπάρχουν στα χαρακτηρηστικά του κάθε ατόμου. Για οποιοδήποτε σύμπτωμα συμβουλέψου/ενημερώσου από τον προσωπικό σου γιατρό.
